Psa 74 | PolUGdanska | STEP | Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? Czemu płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?

Psalms 74

Psalm 74

Pieśń pouczająca. Asafa.

1 Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? Czemu płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska? 2 Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz. 3 Pospiesz na miejsce ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni! 4 Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia ^a, a na znak zatknęli swoje sztandary. 5 Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo. 6 A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami. 7 Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i obaliwszy na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia. 8 Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych ^b na ziemi. 9 Nie widzimy naszych znaków ^c; już nie ma proroka ^d i nikt spośród nas nie wie, jak długo to ma trwać. 10 Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? Czy wróg będzie wiecznie bluźnił ^e przeciwko twemu imieniu? 11 Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz? 12 Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem ^f od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi. 13 Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze ^g, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach. 14 Ty skruszyłeś głowy Lewiatana ^h, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni. 15 Ty rozszczepiłeś źródła ⁱ i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki ^j. 16 Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce ^k. 17 Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi ^l, ty ustanowiłeś lato i zimę ^m. 18 Pamiętaj o tym, że wróg zelżył ciebie, Panie, a głupi lud urągał twemu imieniu. 19 Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy ⁿ, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich. 20 Zważ na twoje przymierze ^o, bo ciemne zakątki ziemi pełne są siedlisk przemocy. 21 Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię. 22 Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, którą co dzień wyrządza ci głupiec. 23 Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.